پری و ویگلیون (1991) به کار بر روی ابزاری برای سنجش افسردگی و شخصیت علاقه مند بودند. آنها از تحریف ذاتی که در اثر خود-گزارشی ها برای داده ها اتفاق می افتد ناخرسند بودند. این نویسندگان معتقدند که تکالیف مبهم رورشاخ برای سنجش عملکردهای بنیادی ایگو ایده ال است چراکه افراد باید از منابع روانشناختی درونی خود استفاده کنند و آن را در جهت پاسخ به لکه ها سازمان بدهند و معنا کنند (بومبل، 2009). آنها هفت عملکرد ایگو مدل برس به 5 خلاصه کردند و با استفاده از متغیرهای نظام جامع اکسنر (CS) که به طور مستقل توصیف کننده آسیب روانشناختی بودند به تدوین نمایه نقص ایگو اقدام کردند (بومبل،2009). هنگامی که عملکردهای ایگو ضعیف شدند، عملکردهای دفاعی مانند سرکوبگری، شروع به شکست خوردن می کنند و افکار، احساسات، آرزوها و خیال پردازیهای غیر قابل پذیرش، در هشیاری کم کم شکست می خورند(ص 25 برس به نقل از بومبل). برای تهیه EII پری و ویگلیون(1991)، محتوای اولیه که توسط اکسنر(1986) و ویگلیون(1990) توصیف شده را انتخاب کردند: آناتومی(An)، خون(Bl)، انفجار(Ex)، آتش(Fi)، غذا(Fd)، سکس(Sx)، -اشعه ایکس(Xy) و حرکت پرخاشگرانه(AG).
روابط ابژه ای بوسیله تجارب انسانی خوب(GHE) و تجارب انسانی ضعیف(PHE) که در مجموع متغیر تجارب انسانی(HEV) نامیده می شود، همچنین M- ، براورد می شود (بومبل، 2009). پاسخ های GHE متشکل از ادراکات بدن کامل انسان (whole humans) با "کیفیت شکل خوب" (که نشان می دهد انسان خوب درک شده است) است ، بدون حضور دیگر متغیرهای کلامی عجیب و غریب، غیر منطقی، نامحتمل و خاص(بومبل، 2009 ص 26). این ادراکات ممکن است شامل بخش های انسان و یا هر شخصیت داستانی (مثلا غول) شود، هنگامی این ادراکات به طور مکرر در گروه هنجار دیده می شود. پاسخ GHE همچنین می تواند هنگامی که "حرکت همراه با تشریک مساعی (COP)" در میان انسانها یا حیوانات حضور دارد نیز نمره گذاری شود به شرطی که پاسخ های عجیب و غریب و یا خشونت بار در پروتکل نباشد.
در مقابل، PHE هنگامی نمره گذاری می شود که : 1) ادراک نادقیق (همچون کیفیت شکل ضعیف) یا محتوای عجیب و غریب یا مولفه های غیر منطقی حضور داشته باشند؛ 2) انسان یا شخصیت های داستانی تیکه شده(بخش بخش شده) که شامل خشونت و فساد و یا پاسخ هایی که در آن همکاری و رفتارهای عامه پسند حضور ندارند (مثلا دیدن یک سوتین در کارت شماره 10).
عملکردهای ایگو در مدل برس و متناظر آن در نمایه نقص ایگو
مدل برس EII/ CS Variable
ارتباط با واقعیت جمع کیفیت شکل(FQ-) و M-
کنترل غرایز An, Bl, Ex, Fi, Fd, Sx, Xy, AG
عملکردهای دفاعی ;
روابط ابژه ای تجارب انسانی خوب/ تجارب انسانی ضعیف/ M-
پردازش فکر WSum6
با استفاده از EII-2 می توان به درک نشانه های اسکیزوفرنی نائل آمد. مثلا اختلال فکر از نشانه های اصلی اسکیزوفرنی کودکی (آسارنو، 1999، دیرک لئوب و همکاران، 2008) و همچنین یکی از متغییرهایی است که به وسیله EII-2 قابل شناسایی است. نمایه EII حاصل تحقیق بر روی افراد اسکیزوفرن است (کاترین، 2009) و اخیرا نیز تحقیقات زیادی در رابطه با EII-2 بر روی بیماران اسکیزوفرن صورت گرفته است (مثلا پری، ویگلیون، گریگوری میر، 2003). از EII-2 برای پیش بینی نتایج درمان کودکان روانپریش نیز استفاده می شود. زمانی تحقیقات کمی در رابطه با ارتباط EII-2و نشانگرهای تحولی آسیب شناسی کودکان وجود داشت؛ نتایج مقدماتی نشان داد تعامل موثری بین EII-2 و تحول نوجوانی وجود دارد (هلی ماری کاترین، 2009، پوگ، استاکز، بیلگینر، بیرتیش، 2005). یکی از منابع تحولی که کودک برای رشد در اختیار دارد، قدرت سازمان ایگو است و رابطه میان منابع تحولی کودکان و ایجاد بیماری روانی به اثبات رسیده است (هلی ماری کاترین، 2009). به عبارت دیگر هرچه EII-2 پایین تر باشد، پیش بینی منابع رشدی در اختیار کودک بهتر است.
مشخص شده است که کودکانی که نمره بالاتری در EII-2 گرفته اند، احتمال بیشتری داشت که دچار آسیب روانی شوند (کاترین، 2009). رابطه بین EII-2 و شدت اختلال نیز در کودکان مورد پژوهش قرار گرفته و مشخص شده است که میزان بالای EII-2 با شدت اختلال روانشناختی و روانپزشکی مرتبط است(دینر و همکاران،2010). همچنین EII-2 برای کارهای درمانی مناسب است. مثلاً متغیر HEV نمایه نقص ایگو، متغیر قوی ای برای پیش بینی نتایج درمان است (پری، 2003). آزمون رورشاخ قادراست اختلال فکر، مشکلات حل مسئله، اختلال شناخت و اختلال ادراکی را تشخیص دهد(پری و همکاران، 1992). بنابراین این جدول (EII-2) در اصل برای ارزیابی اسکیزوفرنی و سایکوزها تدوین شده است (پری،2003). اگرچه اختلال فکر نشانه بارز برخی اختلالات است اما ارزیابی مستقیم آن از طریق مصاحبه های ساخت دار و خودگزارشی ها مشکل و نامناسب است (پری،2003). از لحاظ اعتبار و روایی EII ، پری و همکاران(1992) در مطالعه ای اختلال فکر را با استفاده از مقیاس قدرت ایگوی MMPI ومقیاس تفکر جادویی ایکبلاد-چاپمن مطالعه کردند و همبستگی معناداری بین این سه ابزارمشخص کردند (پری و ویگون، 2003). همچنین EII، بین بیماران اسکیزوفرنی پارانویا و غیرپارانویا که در سن و آموزش همتا شده بودند تمایز گذاشت (پری و ویگون، 2003). این مطالعه مشخص کرد که بیماران غیرپارانویا (نوع نامتمایز و نوع غیر سازمانده) نمره بالاتری در EII کسب کردند و در نتیجه نقص بیشتری نشان دادند. محققان همچنین ارتباط قوی ای بین EII و شایستگی اجتماعی مشخص کردند (r=-42). پری و برف(1994) با استفاده از EII در بیماران اسکیزوفرنی نشانه های اختلال فکر و نقص پردازش اطلاعات مشخص کردند. این یافته ها در جهت تایید کارایی EII-2 در سنجش نقص ایگو و آسیب های مرتبط با نقص ایگو بوده است.