مرکز تحقیقات رورشاخ ایران

یکی از مسائلی که همیشه با رورشاخ بوده، مسئله ی روایی آزمون است. در طول صدسال پژوهش در حوزه ی رورشاخ، این مسئله مطرح بوده است و در تایید روایی و در رد روایی رورشاخ پژوهش های زیادی وجود دارد. میهورا و همکاران (2013) در یکی از جامع ترین مطالعات مروری و فراتحلیل، پژوهش جامعی در حوزه ی روایی 65 متغییر اصلی CS انجام داده اند. آنها با بررسی 3074 مقاله (از این تعداد، 95 مقاله خودشان فراتحلیل بوده اند) با تعداد 25795 شرکت کننده، چنین نتیجه می گیرند «ما با پیروی از روش همپلیس (2003) در بررسی اندازه ی اثر، دریافتیم 13 متغییر از روایی عالی برخوردارند (r>.33)، 17 متغییر از حمایت خوبی برخوردارند (r> .21)، 10 متغییر از حمایت متوسطی برخوردارند (r=.15) و 13 متغییر از حمایت تجربی اندکی برخوردارند (r< .15). همچنین در مورد 12 متغییر رورشاخ هیچ مطالعه ی روایی یابی معتبری وجود ندارد» (میهورا و همکاران، 2013؛ ص. 548). این یافته ها نشان می دهد بیش از 90% متغییرهای رورشاخ از روایی متوسط تا عالی برخوردار هستند.
در مسئله ی روایی رورشاخ، پژوهشگران به موضوع یکنواختی موقتی اشاره دارند. یعنی پاسخ ها در طول زمان تا چه اندازه تغییر می کنند. در مورد بزرگسالان، اکثر متغییرهای CS و ترکیب آنها پایایی موقتی بالایی نشان دادند (اکسنر، 1988). این یافته از مطالعه ی سه ساله ای که بر روی جمعیت بزرگسال غیربیمار (N=100) به دست آمده است (اکسنر، آرمبرستر و ویگلیون، 1978). از طرف دیگر، متغییرهای رورشاخ و نمرات رگرسیون انطباقی در کودکان پیش دبستانی سال به سال به طور قابل ملاحظه ای تغییر می کنند (اکسنر، توماس و ماسن، 1985؛ راس، 1981). این تغییرات بازنمای تغییرات تحولی است که در مورد کودکان و نوجوانان مورد انتظار است. در نتیجه، اگرچه ثبات درونی نمرات در بحث روایی و پایایی رورشاخ بسیار مهم است، تغییر نمرات در کودکان تا رسیدن به نوجوانی، نشان از توانایی رورشاخ در بازنمای تغییرات تحولی دارد (وینار و کورتیس، 1991؛ اکسنر، 1995) و حاکی از روایی آزمون است. متغییرهای رورشاخ از اوایل نوجوانی تا اوایل بزرگسالی رفته رفته به ثبات می رسند.